Μπορεί να είναι ενοχλητικές ταινίες αλλά είναι ταυτόχρονα εξαιρετικές. Σήμερα σου ετοίμασα μία πραγματικά ενοχλητική λίστα. Περιλαμβάνει ταινίες που με έκαναν, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο, να νιώσω άβολα, αμήχανα… και συχνά ασφυκτικά. Όμως παρόλα αυτά, παρόλες τις φορές που αισθάνθηκα να στενεύει το δωμάτιο, παρόλες τις φορές που η κινηματογραφική εμπειρία έμοιαζε να με καταπλακώνει, παρόλες τις φορές που απλά έλεγα πως δεν αντέχω άλλο να βλέπω (και τελικά τα μάτια μου κολλούσαν στην οθόνη), τα παρακάτω φιλμ κατάφεραν να με κερδίσουν και να με γοητεύσουν το καθένα για διαφορετικούς λόγους.
2+2: Οι πιο ενοχλητικές ταινίες που έχω δει αλλά μου άρεσαν!
Funny Games
Δύο βίαιοι νεαροί κρατούν όμηρο, στην εξοχική της κατοικία δίπλα στη λίμνη, μία τριμελή οικογένεια. Μητέρα, πατέρας και γιος εξαναγκάζονται σε σαδιστικά, παράξενα «παιχνίδια» μεταξύ τους. Κάποια στιγμή τα πράγματα δεν θα είναι μόνο επικίνδυνα…
Από τα πρώτα κιόλας λεπτά νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά. Αισθάνεσαι άβολα αλλά δεν ξέρεις τον λόγο. Κατά τη διάρκεια της ταινίας η αμηχανία σου μετατρέπεται σε ασφυξία.
Η βία για τους δύο νεαρούς είναι ατόφια διασκέδαση, για τον θεατή – μάρτυρα είναι πραγματικό βαρίδι. Ο εξαιρετικός Haneke καταφέρνει να σε γονατίζει συναισθηματικά και να σε κολλά στον τοίχο, χρησιμοποιώντας κυρίως υπονοούμενα. Η βία λανθάνει, η απειλή της είναι συνεχώς στην ατμόσφαιρα, σε περιτριγυρίζει και τελικά σε στραγγαλίζει. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο ατού της ταινίας. Τρομάζεις όχι από τις αιματηρές σκηνές, αλλά από την απειλή τους. Και μάλιστα τρομάζεις πολύ. Η κλειστοφοβική, απειλητική ατμόσφαιρα συνεργάζεται περίφημα με το παράλογο και η αμηχανία σου είναι πια ένα συνεχές σφίξιμο στο στομάχι. Θα το αντέξεις;
Interesting fact: O Michael Haneke μετά από μία δεκαετία από την κυκλοφορία της ταινίας, επιστρέφει το 2007 και γυρνά την επίσης ενοχλητική αμερικάνικη version της. Πρόκειται για πιστή αντιγραφή με διαφορετικό cast. Πρωταγωνιστούν οι Naomi Watts, Tim Roth, Michael Pitt και Brady Corbet. Και τα δυο φιλμ είναι γοητευτικά, αν και το πρωτότυπο –για λίγους παραπάνω πόντους- κερδίζει.
Οι πιο σοκαριστικές ταινίες τρόμου και μη…Ταινίες βαθιά ενοχλητικές για τον θεατή. Το Funny Games είναι σίγουρα μία από τις ενοχλητικές ταινίες που έχω δει. Ωστόσο βρίσκεται στη λίστα και με τις πιο αγαπημένες μου ταινίες γιατί είναι αριστουργηματική!
The Killing of a Sacred Deer
Ο Στήβεν είναι ένας επιτυχημένος καρδιοχειρουργός που παίρνει υπό την προστασία του ένα ορφανό αγόρι. O δεκαεξάχρονος Μάρτιν σύντομα τον απειλεί και εκείνος κάποια στιγμή είναι αναγκασμένος να προχωρήσει σε ανατριχιαστικές αποφάσεις που θα κοστίσουν στον ίδιο και την οικογένειά του.
Στο μοναδικό, ιδιαίτερο σύμπαν του Λάνθιμου, οι μεταφορές, οι συμβολισμοί και το παράδοξο κυριαρχούν. Και σε αυτό το περίεργο φιλμ τεστάρεις τις αντοχές σου. Τα λογικό μπερδεύεται με το παράλογο, η απειλή σε στριμώχνει στη γωνία, η σκοτεινιά της ανθρώπινης ψυχής ποδοπατά τη λογική σου και εσύ νιώθεις τον φόβο να σου επιβάλλεται αργά και βασανιστικά. Η ένταση είναι συνεχής και δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις στιγμή. Σε έχει σε εγρήγορση όπως ο Μάρτιν τον καρδιοχειρουργό. Η ήρεμη ζωή του είναι για τα καλά παρελθόν.
Και σε αυτό το φιλμ ο τρόμος δεν είναι προϊόν σκηνών αίματος. Η βία υπονοείται και η φρίκη είναι αποτέλεσμα ψυχολογικών, παράλογων παιχνιδιών. Σε αυτό το αποπνικτικό κινηματογραφικό πλαίσιο ενοχλείσαι και νιώθεις εξαιρετικά άβολα. Κάποιες στιγμές δεν θέλεις να συμμετέχεις στην τεταμένη, αρρωστημένη ατμόσφαιρα, τελικά όμως δεν μπορείς παρά να πεις πως ήταν μια κινηματογραφική εμπειρία που άξιζε κάθε λεπτό θέασης.
3+1 ενοχλητικές ταινίες που λάτρεψα και μπορεί να τις λατρέψεις και εσύ…
ενοχλητικές ταινίες για γερα νευρα και στομαχια
Τhe Lighthouse
O Willem Dafoe και ο Robert Pattinson επιδίδονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ελέγχου και εξουσίας, μέσα σε ένα κλειστοφοβικό, μυστηριώδες περιβάλλον. Το σκοτάδι κυριαρχεί, ο θεατής αισθάνεται ολοένα και πιο φυλακισμένος όπως οι ήρωες και η ενόχληση γίνεται πλέον φρίκη. Οι σειρήνες βουίζουν στα αυτιά του, το κακό φαίνεται να κοντοζυγώνει και η ατμόσφαιρα ολοένα και βαραίνει.
Η απειλή αιωρείται, σε πλησιάζει σιγά-σιγά και κάποιες φορές σε χτυπά κατακούτελα. Μουσική, φωτογραφία, φωτισμός, σενάριο και δυνατές ερμηνείες σου δημιουργούν τρόμο και σε ταράζουν κάθε στιγμή. Οι εσωτερικές σκέψεις των ηρώων είναι σε απόλυτη ισορροπία με το εξωτερικό άγριο περιβάλλον. Και αυτές είναι ταραγμένες όπως η θάλασσα. Ταυτόχρονα είναι σε πλήρη ανισορροπία με τη λογική. Κάπως έτσι, η παράνοια γίνεται κανονικότητα και εσύ μουδιασμένος πια δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από το να συνεχίσεις να παρακολουθείς.
Ένα καταπληκτικό φιλμ, αναμφίβολα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων. Η πίεση που αισθάνθηκες βλέποντάς το έπιασε τόπο και ένα είναι το μόνο σίγουρο, το σινεμά είναι μεγαλειώδες.
O Φάρος είναι ένα εξαιρετικό φιλμ, αλλά σίγουρα είναι μία από τις πιο ενοχλητικές ταινίες που θα δεις.
Οι 4 πιο ενοχλητικές ταινίες που έχω δει κι όμως τις λάτρεψα! Ποιες είναι οι πιο ενοχλητικές ταινίες κατά τη γνώμη σου;
Festen
Η επίπλαστη ευτυχία της οικογένειας Χάνσεν καταρρέει όταν στα εξηκοστά γενέθλια του Χέλγκε ο πρωτότοκος γιος του, Κρίστιαν, τον κατηγορεί ως παιδεραστή. Η οικογενειακή γιορτή μετατρέπεται σε εφιάλτη, όμως όχι για όλους, καθώς οι συγγενείς καλεσμένοι κλείνουν τα μάτια στην εγκληματική πραγματικότητα. Για ακόμη μία φορά οι πληγωμένοι είναι αυτοί που θα πληγωθούν.
Το Festen ή Οικογενειακή γιορτή είναι η πρώτη και ίσως η καλύτερη ταινία του κινηματογραφικού ρεύματος «Δόγμα 95». Πατέρες του, οι Δανοί και πλέον παγκόσμιοι κινηματογραφιστές Thomas Vinterberg και Lars von Trier, που με αυτό το ανατρεπτικό μανιφέστο έφεραν τα πάνω κάτω στο ευρωπαϊκό σινεμά. Διαμόρφωσαν κάτι εντελώς ξεχωριστό αλλά και δύσκολο για μερίδα θεατών. Αυτός ακριβώς είναι και ένας λόγος που το Festen μπορεί και θα σε ενοχλήσει. Πέρα από την αηδία που σου προκαλεί μόνο και μόνο η σκέψη του ειδεχθούς εγκλήματος της παιδεραστίας, σου εντείνει την αηδία και η συνεχής κίνηση της εικόνας. Η κάμερα στο χέρι ενισχύει την συναισθηματική σου αστάθεια, τα πολύ κοντινά πλάνα σου προκαλούν αμηχανία και το γενικότερο κλίμα σου δημιουργεί στρες.
Εσύ ήδη ζαλισμένος, δεν τα παρατάς και συνεχίζεις να παρακολουθείς. Οι αποτρόπαιες αποκαλύψεις θα σε ισοπεδώσουν και αυτό που θα σε σοκάρει ακόμη περισσότερο είναι η υποκρισία των καλεσμένων. Θα σε σοκάρει η άρνησή τους να δουν την αλήθεια κατάματα και η σχεδόν αυτόματη και αβίαστη αντίδρασή τους να την προσπεράσουν και να δείχνουν όπως πρέπει να δείχνουν, γιατί έτσι ορίζουν οι κοινωνικές νόρμες. Πήγαν στην εξοχική έπαυλη για να γιορτάσουν και τίποτα, μα τίποτα, καμιά βάναυση αλήθεια δεν μπορεί να τους στερήσει το γλέντι που τους υποσχέθηκαν.
Σοκάρεσαι κάθε λεπτό που περνά από την απάθεια και την υποκρισία τους και αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να αδιαφορούν για κάτι τόσο τερατώδες. Νιώθεις μια θηλιά να σε σφίγγει. Μετά από λίγο γυρνάς στη δική σου πραγματικότητα, την ελληνική πραγματικότητα, αναλογίζεσαι τα όσα άκουσες τους τελευταίους μήνες, όσα καθημερινά ακούς και επιβεβαιώνεις ό, τι σε σόκαρε στην ταινία. Οι βασανιστές συνεχίζουν να βασανίζουν και δεν τιμωρούνται γιατί ο περίγυρος, ο διπλανός σου είναι ένας αδιάφορος συνένοχος.
Η ταινία θα σε συνταράξει. Πάρε μια βαθιά ανάσα, πάτα το play και απλά αφέσου στη δύναμή της.
Ενοχλητικές ταινίες που θα σε καθηλώσουν.